മാധ്യമങ്ങളും വലതുപക്ഷവും - സുനിൽ പി ഇളയിടം എഴുതുന്

കേസരി എ ബാലകൃഷ്ണപിള്ളയുടെ പത്രാധിപത്യത്തിന്റെ ശതാബ്ദിവർഷമാണ് ഇത്. 1922 മെയ് 14-നാണ് ബാലകൃഷ്ണപിള്ള സമദർശിയുടെ പത്രാധിപരായി ചുമതലയേറ്റത്. പിന്നീട് 1935വരെയായി പത്തുവർഷത്തോളം സമദർശി, പ്രബോധകൻ, കേസരി എന്നീ പത്രങ്ങളുടെ പത്രാധിപരായി അദ്ദേഹം പ്രവർത്തിച്ചു. ഈ പത്രാധിപജീവിതംകൊണ്ട് പത്രപ്രവർത്തനത്തിന്റെ ഒരു മാതൃകാഭൂപടംതന്നെ അദ്ദേഹം വരച്ചുതീർക്കുകയും ചെയ്തു. രാജാവിനും രാജവാഴ്ചയ്ക്കും എതിരായ നിശിതവിമർശങ്ങളുടെ പേരിൽ സമദർശിയുടെ ഉടമയുമായി കേസരി തെറ്റിപ്പിരിഞ്ഞതിനെ തുടർന്നാണ് സ്വന്തം ഉടമസ്ഥതയിൽ അദ്ദേഹം പ്രബോധകൻ എന്ന പത്രം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്. പ്രബോധകന്റെ പ്രസിദ്ധമായ ആമുഖപ്രസ്താവനയിൽ തന്റെ മാധ്യമദർശനം കേസരി വിശദമാക്കി. വാർത്താവിതരണത്തേക്കാൾ വാർത്താവിശകലനത്തിനായിരിക്കും താൻ ഊന്നൽ നൽകുകയെന്ന്‌ അദ്ദേഹം ആ പ്രസ്താവനയിൽ പറയുന്നുണ്ട്. പത്രങ്ങൾ കുത്തകസ്ഥാപനങ്ങളായി വളരുന്നത് ഉടമകൾക്കല്ലാതെ ജനാധിപത്യത്തിനും സമൂഹത്തിനും ഗുണകരമാകില്ലെന്നും കേസരി പറയുന്നുണ്ട്. മാധ്യമങ്ങളുടെ കുത്തകവൽക്കരണവും വാർത്തകളുടെ നിസ്സാരവൽക്കരണവും നമ്മുടെ മാധ്യമജീവിതം നേരിടാനിരിക്കുന്ന വലിയ വിപത്തുകളാണെന്ന് ഒരു നൂറ്റാണ്ടുമുമ്പേ കേസരി ചൂണ്ടിക്കാട്ടി. മലയാളത്തിലെ മുഖ്യധാരാ മാധ്യമങ്ങൾ ഇപ്പോൾ വച്ചുപുലർത്തുന്ന നഗ്നമായ വലതുപക്ഷ താൽപ്പര്യങ്ങളുടെയും മൂലധനസേവയുടെയും സന്ദർഭത്തിൽ കേസരി ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച ഈ നിലപാടുകൾക്ക് കൂടുതൽ പ്രസക്തി കൈവരുന്നുണ്ട്.

വിവാദ ലോകം

സാമൂഹ്യ-രാഷ്ട്രീയ സ്ഥിതിഗതികളെ ഗൗരവപൂർവം വിശകലനം ചെയ്ത്, ജനങ്ങളുടെ ലോകബോധത്തെയും വൈജ്ഞാനിക ധാരണകളെയും നവീകരിക്കുകയെന്ന ദൗത്യം കൈയൊഴിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു. പകരം സെൻസേഷണലിസത്തിന്റെയും വിവാദപരതയുടെയും (ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഇക്കിളികളുടെയും) ലോകമായി വാർത്താവിനിമയത്തെ മാറ്റിത്തീർക്കാനാണ് അവ പണിപ്പെടുന്നത്. അടിസ്ഥാനപരമായി രണ്ടു രീതിയാണ് ഇതിലുള്ളത്. ഒന്ന്: വലതുപക്ഷ രാഷ്ട്രീയത്തെ മറയില്ലാതെ പിന്തുണയ്ക്കുകയും ഇടതുപക്ഷത്തെ പരമാവധി കടന്നാക്രമിക്കാനായി പച്ചക്കള്ളങ്ങൾപോലും പ്രചരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുക. രണ്ട്: മൂലധനതാൽപ്പര്യങ്ങൾക്ക് നിരുപാധികമായ പിന്തുണ ഉറപ്പാക്കുകയും അതിലേർപ്പെട്ട ഹിന്ദുത്വരാഷ്ട്രീയത്തോട് പരമാവധി കൂറുകാണിക്കുകയും ചെയ്യുക.

മലയാളത്തിലെ മുഖ്യധാരാ മാധ്യമങ്ങളുടെ -പ്രത്യേകിച്ചും ദൃശ്യമാധ്യമങ്ങളിലെ വലതുപക്ഷ പ്രകൃതം ഏറ്റവും നന്നായി വെളിപ്പെട്ടുവരുന്ന ഒരു സന്ദർഭം വാർത്താവതരണങ്ങളുടേതാണ്. മൂന്നു തലമായാണ് ഈ വലതുപക്ഷവൽക്കരണം അരങ്ങേറുന്നത്. ആദ്യത്തേത് പ്രകടവും ബാക്കി രണ്ടും പരോക്ഷവുമാണ്. പ്രകടമായ വലതുപക്ഷതാൽപ്പര്യം തിരിച്ചറിയാൻ എളുപ്പമാണെങ്കിലും രണ്ടും മൂന്നും സമീപനം അങ്ങനെയുള്ളവയല്ല. പുറമേക്ക് നിഷ്പക്ഷമെന്നോ, ഇടതുപക്ഷമെന്നോ ഉള്ള പ്രതീതികൾ ഉളവാക്കിക്കൊണ്ടാണ് അവ വലതുപക്ഷരാഷ്ട്രീയം വാർത്താവിതരണത്തിന്റെ  ഭാഗമാക്കി മാറ്റുന്നത്. ഫലത്തിൽ, ആദ്യത്തേതിനേക്കാൾ അപകടകരവും പ്രച്ഛന്നവുമാണ് ഈ സമീപനം. അതുകൊണ്ടുതന്നെ കൂടുതൽ ആഴത്തിൽ തിരിച്ചറിയേണ്ടതും പ്രതിരോധിക്കേണ്ടതുമായ ഒന്നായി അത് മാറിത്തീരുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഒരു സമൂഹത്തിന് മാധ്യമങ്ങളിലൂടെ കൈവരേണ്ട അവബോധത്തിന്റെ പ്രകൃതത്തെ മൂന്നു വാക്കിൽ ചുരുക്കിപ്പറയാനാകും. വിവരം, വ്യാഖ്യാനം, വിമർശം എന്നിവയാണവ. വായനസമൂഹത്തിന് പ്രാഥമികവസ്തുതകൾ എത്തിച്ചുകൊടുക്കുക എന്നതിനെയാണ് വിവരം എന്നതുകൊണ്ട് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. ഇത്തരം വിവരങ്ങളെ മുൻനിർത്തി സംഭവങ്ങളെയും സ്ഥിതിവിശേഷങ്ങളെയും വ്യാഖ്യാനിക്കാനും വിശദീകരിക്കാനും സമൂഹത്തിന് പ്രാപ്തിയുണ്ടാക്കലാണ് വ്യാഖ്യാനം. നിലവിലുള്ള സമൂഹത്തെയും അതിന്റെ അറിവുകളെയും വിമർശാത്മകമായി നോക്കിക്കാണാനും അതിനെ മറികടക്കാനും പ്രേരണചെലുത്തുന്നതാണ് വിമർശം. വിമർശാവബോധരൂപീകരണമാണ് മാധ്യമപ്രവർത്തനത്തെ അടിസ്ഥാനപരമായി ഇടതുപക്ഷപരമാക്കുന്നതെന്നും പറയാം.

പ്രാഥമികവിവരങ്ങളുടെ വിതരണം പ്രത്യക്ഷത്തിൽ നിഷ്പക്ഷമായി അനുഭവപ്പെടാവുന്ന ഒന്നാണ്. എന്നാൽ, വ്യാഖ്യാനവും വിമർശാവബോധ രൂപീകരണവും പ്രകടമായിത്തന്നെ രാഷ്ട്രീയനിലപാടുകൾ ആവശ്യപ്പെടുന്നുണ്ട്. ഒരു മാധ്യമത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയനിലപാട് മനസ്സിലാക്കാനാകുക വിമർശാവബോധ രൂപീകരണത്തിൽ അവ എന്തു പങ്കുവഹിക്കുന്നു എന്നതിനെ മുൻനിർത്തിയാണ്. വാർത്താവിനിമയത്തിന്റെ ഈ അടിസ്ഥാനപ്രകൃതത്തെ അട്ടിമറിച്ചുകൊണ്ടാണ് മാധ്യമമണ്ഡലത്തിന്റെ വലതുപക്ഷവൽക്കരണം ഇപ്പോൾ അരങ്ങേറുന്നത്. വിവരം, വ്യാഖ്യാനം, വിമർശം എന്നതിൽനിന്ന് വിവരം, വിവാദം, വിനോദം എന്ന പുതിയൊരു ത്രിത്വത്തിലേക്ക്  മുഖ്യധാരാ മാധ്യമജീവിതം വഴുതിക്കഴിഞ്ഞു. വാർത്താവിതരണത്തിന്റെ പ്രാഥമിക ദൗത്യമായ വിവരവിനിമയത്തിന്റെ തലത്തിൽത്തന്നെ നമ്മുടെ മാധ്യമമണ്ഡലം അങ്ങേയറ്റം വിഭാഗീയമായാണ് നിലകൊള്ളുന്നത്.

യാഥാർഥ്യവുമായി ഒരു ബന്ധവുമില്ലാത്ത പച്ചക്കള്ളങ്ങൾ വസ്തുതകൾ എന്ന നിലയിൽ പ്രചരിപ്പിക്കുകയാണ് ഇതിന്റെ രീതി. ഇടതുപക്ഷവിരോധമാണ് ഇതിന്റെ ആധാരഘടകം. ദുരിതാശ്വാസ ക്യാമ്പിലെ പണപ്പിരിവും പ്രമേഹനിയന്ത്രണത്തിനായുള്ള ഉപകരണത്തെ ഏലസാക്കിയതുംമുതൽ ബിരിയാണിച്ചെമ്പിലെ സ്വർണംവരെ പച്ചക്കള്ളങ്ങളുടെ ദീർഘപരമ്പരതന്നെ നമ്മുടെ മാധ്യമങ്ങൾ സമീപകാലത്ത് നിർമിച്ചിട്ടുണ്ട്. (അതേസമയം കേന്ദ്രഭരണകൂടത്തിനെതിരെ നടുനിവർത്തിനിന്ന് ഒരു വാക്കുപോലും പറയാതിരിക്കാനുള്ള "ജാഗ്രത'യും ഇവർക്കുണ്ട്!).

ഇടതുപക്ഷ വിരോധം
വിഷംനിറഞ്ഞ ഇടതുപക്ഷവിരോധത്തിനപ്പുറം, തങ്ങൾ നൽകുന്ന വാർത്തയുടെ പ്രാഥമിക വസ്തുത വിലയിരുത്താൻപ്പോലും മുതിരാത്ത "വിവര'ങ്ങളായിരുന്നു അവയെല്ലാം. പഴയതിൽനിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, സമൂഹമാധ്യമങ്ങളിലെ ഓഡിറ്റിങ്ങിലൂടെ ഈ പച്ചക്കള്ളങ്ങൾ അപ്പപ്പോൾത്തന്നെ നിലംപൊത്തുന്നുണ്ട്. അതുളവാക്കുന്ന പരിഭ്രാന്തികൾ മുഖ്യധാരാ മാധ്യമങ്ങളിൽ പ്രകടവുമാണ്.

ഇതിൽനിന്ന് വ്യത്യസ്തവും കൂടുതൽ അപകടകരവുമായ വലതുപക്ഷവൽക്കരണത്തിന്റെ മറ്റൊരു വഴി നമ്മുടെ മാധ്യമമണ്ഡലത്തിൽ പ്രബലമാണ്. മാധ്യമമണ്ഡലത്തിന്റെ നിസ്സാരവൽക്കരണമെന്നോ ക്ഷുദ്രവൽക്കരണമെന്നോ വിശേഷിപ്പിക്കാവുന്ന ഒന്നാണത്. വിവാദവും അതിലെ വിനോദമൂല്യവുമാണ് ഇതിൽ പ്രധാനം. പൊതുജീവിതത്തിലെ സുപ്രധാന പ്രമേയങ്ങളെ തമസ്കരിക്കുകയും നിസ്സാരതകളെയും ക്ഷുദ്രതകളെയും കൊണ്ടാടുകയും ചെയ്യുന്ന രീതി എന്നിതിനെ മനസ്സിലാക്കാം. നമ്മുടെ ടെലിവിഷൻ ചർച്ചകളിൽ വിലയൊരു പങ്ക് ഇതാണ്. വിവാദരതിയിലും അതിന്റെ വിനോദമൂല്യത്തിലുമാണ് അവ ഊന്നൽ നൽകുന്നത്. വിവാദനിർമാണം ഒരു വ്യവസായമാക്കി മാറ്റുക, അവയ്ക്ക് എരിവും പുളിയും നൽകി പരമാവധി വിനോദമൂല്യം ഉണ്ടാക്കുക എന്നതാണ് സ്ഥിതി. ഭരണഘടനാ സംവിധാനങ്ങളിലെ തകർച്ചമുതൽ ഗുജറാത്ത് കൂട്ടക്കൊലയിലെ വാദികളെ പ്രതിയാക്കി ജയിലിലടച്ചുതുവരെയുള്ള സംഭവങ്ങൾക്ക് നമ്മുടെ മാധ്യമങ്ങൾ നൽകിയ ഇടവും ബിരിയാണിച്ചെമ്പിനും മറ്റും നൽകിയ ഇടവും സമയവും താരതമ്യപ്പെടുത്തിയാൽ ഇതു വ്യക്തമാകും. സമൂഹജീവിതത്തെ ആഴത്തിൽ ബാധിക്കുന്ന പ്രശ്നങ്ങളെ മറച്ചുപിടിക്കുകയും കെട്ടുകഥകളെയും ക്ഷുദ്രതകളെയും വലിയ തോതിൽ ആഘോഷിക്കുകയും ചെയ്ത് ഒരു ജനതയുടെ സാമൂഹ്യാവബോധത്തെതന്നെ അട്ടിമറിക്കാനും വലതുപക്ഷവൽക്കരിക്കാനുമാണ് ഇത് പണിപ്പെടുന്നത്. മാനായിവന്ന മാരീചനെപ്പോലെ, വാർത്താവിശകലനത്തിന്റെ മുഖംമൂടിയണിഞ്ഞെത്തുന്ന അപവാദങ്ങൾ, ഗോസിപ്പുകൾ, വ്യക്തിഹത്യകൾ തുടങ്ങിയവയിലൂടെ വികസിച്ചുവരുന്ന ക്ഷുദ്രതയുടെ വഴി. മൂന്നാംകിട വിവാദങ്ങളും ഇക്കിളികളും പൊതുജീവിതത്തിന്റെ കേന്ദ്രമാണെന്ന മട്ടിൽ അവതരിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. പൊതുസമൂഹത്തിന്റെ ആശയവിനിമയമണ്ഡലത്തെ അപ്പാടെ വലതുപക്ഷ യുക്തികൾക്ക് കീഴ്പ്പെടുത്തുന്നതാണ് ഈ സമീപനം. മാധ്യമങ്ങളിൽ വരുന്ന പ്രകടമായ പച്ചക്കള്ളങ്ങളേക്കാൾ ദീർഘകാലസ്വാധീനവും ഫലവും സമൂഹജീവിതത്തിൽ ഉളവാക്കുന്ന ഒന്നാണിത്.

 

പൊതുജീവിതത്തിന്റെ 
ക്ഷുദ്രവൽക്കരണം
പൊതുജീവിതത്തിന്റെ ക്ഷുദ്രവൽക്കരണത്തിന് ഏറ്റവും ഉപയുക്തമായ ഒരു ചർച്ചാരീതിയും നമ്മുടെ ദൃശ്യമാധ്യമങ്ങൾ വികസിപ്പിച്ചെടുത്തിട്ടുണ്ട്. അതിവൈകാരികതയും ശബ്ദഘോഷവും ഒത്തുചേർന്ന ഒരു തർക്കവിവാദ മണ്ഡലമാണത്. അടിസ്ഥാനവസ്തുതകൾക്കും യുക്തിപരമായ വിശകലനങ്ങൾക്കും കാര്യമായ ഒരിടവുമില്ലാത്ത, ഏതു പ്രമേയത്തിന്റെയും ഉപരിതലത്തിലൂടെമാത്രം കടന്നുപോകുന്ന ഒരു ചർച്ചാമണ്ഡലം. ഇടതുപക്ഷവിരോധമാണ് മിക്കവാറും സന്ദർഭങ്ങളിൽ അതിനെ നയിക്കുന്നത്. സമീപകാലത്ത് അറസ്റ്റിലായ നേതാവ് മുതൽ കൊടിയ വർഗീയവാദികൾക്കുവരെ ദൃശ്യതയും മാന്യതയും നൽകിയത് ഈ ചർച്ചാവേദികളാണ്. അവർ പറയുന്ന വിടുവായത്തങ്ങളാണ് സാമൂഹ്യ പ്രാധാന്യമുള്ള ആശയങ്ങളെന്ന് പൊതുസമൂഹത്തെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കുന്നതിൽ മാധ്യമങ്ങൾ വിജയിച്ചിട്ടുമുണ്ട്. അവതാരകരുടെ അട്ടഹാസങ്ങൾമുതൽ അധിക്ഷേപങ്ങളും പുലഭ്യം പറയലുംവരെ അരങ്ങേറുന്ന ആ തർക്കയുദ്ധങ്ങൾ സാമൂഹ്യാവബോധത്തെ ക്ഷുദ്രമാക്കുന്നതിൽ വലിയ വിജയം നേടിയിട്ടുണ്ട്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ മാധ്യമമണ്ഡലത്തിന്റെ വലതുപക്ഷവൽക്കരണത്തിനെതിരായ പ്രതിരോധത്തിന് മുഖ്യധാരാ മാധ്യമങ്ങൾ പറയുന്ന പച്ചക്കള്ളങ്ങൾ തുറന്നുകാണിക്കുന്നതോടൊപ്പം കൊഴുത്തുവളരുന്ന ഈ ക്ഷുദ്രവൽക്കരണത്തെയും ചെറുക്കേണ്ടതുണ്ട്. പൊതുബോധത്തെ കൂടുതൽ ആഴത്തിൽ വലതുപക്ഷത്തേക്ക് നയിക്കുന്നതിൽ ഈ ക്ഷുദ്രവൽക്കരണത്തിനുള്ള പങ്ക് അത്രയും വലുതാണ്.

Wednesday Jul 20, 2022
Read more: https://www.deshabhimani.com/articles/sunil-p-ilayidam-article/1032925

ദ്രൗപദി മുർമുവിനെ മറയാക്കി മനുസ്മൃതിയിലേക്ക്‌

 

കെ രാജേന്ദ്രൻ - Monday Jul 18, 2022

തെലങ്കാന രൂപീകരണത്തിനുശേഷം ആന്ധ്രപ്രദേശിൽ ആകെ 13 ജില്ലയാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. ജില്ലയുടെ എണ്ണം ഇരുപത്താറാക്കാൻ  ജഗൻമോഹൻ റെഡ്ഡി സർക്കാർ തീരുമാനിച്ചു. തീരദേശ ആന്ധ്രയിലെ കൊണാസീമയെ ‘ബി ആർ അംബേദ്കർ കൊണാസീമ' ജില്ലയെന്ന് പുനർനാമകരണം ചെയ്യുമെന്നതായിരുന്നു 2019ലെ  തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ  ജഗൻമോഹൻ റെഡ്ഡിയുടെ പ്രധാന വാഗ്ദാനങ്ങളിൽ ഒന്ന്. അതു പാലിച്ചു. പ്രഖ്യാപനവും നടന്നു. പിന്നാലെ മെയ് 24ന് അമലാപുരം നഗരത്തിൽ സംഘപരിവാർ സംഘടനകൾ കലാപം അ‍ഴിച്ചുവിട്ടു. ജില്ലയ്‌ക്ക് ബി ആർ അംബേദ്കറുടെ പേരിടാൻ പാടില്ലത്രെ. സംഘപരിവാർ കണ്ണുരുട്ടിയപ്പോൾ തീരുമാനം പിൻവലിച്ചു.

ജില്ലകളുടെ പേരുമാറ്റങ്ങൾ രസകരമാണ്. വിജയവാഡയുടെ പേര് എൻ ടി ആർ (എൻ ടി രാമറാവു) എന്നും പുട്ടപർത്തിയുടെ പേര് സത്യസായിയെന്നും തിരുപ്പതിയുടെ പേര് ബാലാജിയെന്നും കടപ്പയുടെ പേര് വൈ എസ് ആർ കടപ്പയെന്നുമാക്കി. അതെല്ലാമാകാം. പക്ഷേ, ജനസംഖ്യയിലെ പകുതിയോളം ദളിതർ ജീവിക്കുന്ന കൊണാസീമയ്ക്ക് അംബേദ്കറുടെ  പേരിടരുത് എന്നതാണ് സംഘപരിവാറിന്റെ തീട്ടൂരം.  ബി ആർ അംബേദ്കർക്ക് കൊണാസീമയുമായി ആത്മബന്ധമുണ്ട്. തൊള്ളായിരത്തി നാൽപ്പതുകളിൽ ബി ആർ അംബേദ്കർ പലതവണ കൊണാസീമ സന്ദർശിച്ചിരുന്നു. അംബേദ്കറുടെ ആഹ്വാനങ്ങളിൽ ആവേശംകൊണ്ട് ദളിതർ നടത്തിയ സമരങ്ങളെത്തുടർന്നാണ് ഇവിടത്തെ നിസ്വവർഗത്തിന് വ‍ഴിനടക്കാനും ക്ഷേത്രങ്ങൾക്കകത്ത് ആരാധന നടത്താനുമുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം ലഭിച്ചത്.

കൊണാസീമ ഒരു ഒറ്റപ്പെട്ട സംഭവമല്ല. രാജ്യത്തെ പൊതുരാഷ്ട്രീയ സാമൂഹ്യാവസ്ഥയുടെ പ്രതിഫലനമാണ്‌ ഇത്. പക്ഷേ, ഗോത്രവിഭാഗത്തിൽപ്പെട്ട ഒരു വനിത ചരിത്രത്തിൽ ആദ്യമായി രാഷ്ട്രപതിയാകുന്നു. ദ്രൗപദി മുർമുവിനു പിന്തുണ പ്രഖ്യാപിച്ച് ആദ്യം രംഗത്തുവന്നത് ജഗൻമോഹൻ റെഡ്ഡിയാണ്. പട്ടികവർഗ വിഭാഗത്തിൽപ്പെട്ട ഒരാൾ രാഷ്ട്രപതിയാകുന്നതുകൊണ്ട്  കൊണാസീമ ജില്ലയുടെ പേര് ബി ആർ അംബേദ്കർ ജില്ലയെന്ന് പുനർനാമകരണം ചെയ്യുമെന്ന് ആരും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നില്ല. അതിന്റെ കാരണം അംബേദ്കർ തന്നെ പണ്ട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. രാഷ്ട്രപതിയെന്ന പദവിയെക്കുറിച്ചുള്ള അബേദ്കറുടെ നിരീക്ഷണം ഇങ്ങനെ ‘നമ്മുടെ രാഷ്ട്രപതി അധികാരങ്ങൾ ഒന്നുമില്ലാത്ത ഒരു തലവൻ മാത്രമാണ്. സ്വന്തമായി ഒന്നുംചെയ്യാനാകില്ല. ഒരുവിധ അധികാരങ്ങളുമില്ലാത്ത പദവി'. ജൂലൈ 12ന് തെരഞ്ഞെടുപ്പു പ്രചാരണത്തിനായി ദ്രൗപദി മുർമു ആന്ധ്രപ്രദേശിൽ എത്തി. കൊണാസീമയെക്കുറിച്ച് ചോദിക്കുന്നതിനായി  ചുറ്റുംകൂടിയ മാധ്യമ പ്രവർത്തകരെ ബിജെപി നേതാക്കൾ തടഞ്ഞു. ആന്ധ്രയിൽ മാത്രമല്ല, ഒരിടത്തും ദ്രൗപദി മുർമു വാർത്താസമ്മേളനം നടത്തിയിട്ടില്ല. ബിജെപിയുടെ വാർത്താസമ്മേളനം നടത്താത്ത ആദ്യത്തെ രാഷ്ട്രപതി സ്ഥാനാർഥിയാണ് ദ്രൗപദി മുർമു. നരേന്ദ്ര മോദിയെപ്പോലെ ദ്രൗപദി മുർമുവിനും ചോദ്യങ്ങളെ ഭയമാണ്.

ആലങ്കാരിക പദവിയിലെ മഹാരഥന്മാർ
ഡോ. രാജേന്ദ്രപ്രസാദ് എന്ന മഹാരഥനെയാണ്  സ്വതന്ത്ര്യ ഇന്ത്യയിലെ ആദ്യത്തെ രാഷ്ട്രപതിയാക്കിയത്. 12 വർഷക്കാലം രാഷ്ട്രപതി കസേരയിലിരുന്ന ഡോ. രാജേന്ദ്രപ്രസാദ് 356–-ാം വകുപ്പ് എങ്ങനെ ദുരുപയോഗം ചെയ്യാമെന്നതിന് മാതൃക സൃഷ്ടിച്ചു. നീതിബോധവും ഇച്ഛാശക്തിയും ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ 1959ൽ ഒന്നാം ഇ എം എസ് സർക്കാരിനെ പിരിച്ചുവിടാനുളള ശുപാർശ അദ്ദേഹം തിരിച്ചയക്കുമായിരുന്നു. എന്നാൽ, ഇന്ദിര ഗാന്ധിയുടെ നിർബന്ധത്തെത്തുടർന്ന് നെഹ്റു കൽപ്പിച്ചത് രാജേന്ദ്രപ്രസാദ് നടപ്പാക്കി.

നെഹ്റുവിൽനിന്ന്‌ ഇന്ദിരായുഗം ആരംഭിച്ചതോടെ രാഷ്ട്രപതിമാർ കൂടുതൽ  വ‍ഴക്കമു‍ള്ള റബർ സ്റ്റാമ്പുകളായി മാറി. ഇന്ദിര ഗാന്ധി ആവശ്യപ്പെട്ടാൽ വീട്ടുമുറ്റം അടിച്ചുവാരാനും  തയ്യാറാണെന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ച രാഷ്ട്രപതിയായിരുന്നു ഗ്യാനി സെയിൽസിങ്‌. ഖാലിസ്ഥാൻ ഭീകരവാദം അ‍ഴിഞ്ഞാടിയിരുന്ന കാലത്ത് സെയിൽ സിങ്ങിന്റെ ചലനങ്ങൾ നിരീക്ഷിക്കാൻ  രാജീവ് ഗാന്ധി ചാരൻമാരെ വിന്യസിച്ചതായി രഹസ്യാന്വേഷണവിഭാഗം മുൻ ജോയിന്റ്‌ സെക്രട്ടറി എം കെ ഥർ ‘ഓപ്പൺ സീക്രട്ട്’ എന്ന പുസ്തകത്തിൽ വെളിപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.

ഇന്ദിരാവധത്തെത്തുടർന്ന് കോൺഗ്രസുകാർ സിഖുകാരെ കൂട്ടക്കൊല ചെയ്തപ്പോൾ‍, സെയിൽ സിങ്‌ വെറും കാ‍ഴ്ചക്കാരനായി. ഗുജറാത്ത് വംശഹത്യാ സമയത്ത് കെ ആർ നാരായണനായിരുന്നു രാഷ്ട്രപതി. അദ്ദേഹം നിശ്ചലനായിരുന്നില്ല. അടിയന്തരമായി ഇടപെടാൻ അന്നത്തെ പ്രധാനമന്ത്രി എ ബി വാജ്പേയിയോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഗുജറാത്തിലേക്ക്‌ പറന്ന വാജ്പേയി ‘രാജധർമം' പാലിക്കാൻ മോദിയോട്  ആവശ്യപ്പെട്ടു. പരിമിതമായ അധികാരങ്ങൾക്കകത്തുനിന്നുകൊണ്ട് കെ ആർ നാരായണൻ ചെയ്ത ഇത്തരം ഇടപെടലുകൾ നടത്താൻ പിന്നീടു വന്ന രാഷ്ട്രപതിമാർ തുനിഞ്ഞില്ല.

ദളിതർക്കിടയിൽ പുകയുന്ന ആർഎസ്എസ് വിരുദ്ധവികാരം തണുപ്പിക്കാൻവേണ്ടിയാണ് 2017ൽ രാംനാഥ് കോവിന്ദിനെ രാഷ്ട്രപതിയാക്കിയത്. എന്നാൽ,  ദളിത് വേട്ടകൾ നിർബാധം തുടർന്നു. ഉയർന്ന ജാതിയായ താക്കൂർ വിഭാഗത്തിലെ ഒരുസംഘം  നടത്തിയ  ക്രൂരമായ ബലാത്സംഗത്തെത്തുടർന്ന്, യുപിയിലെ ഹാഥ്‌രസിൽ  ദളിത് പെൺകുട്ടി  2020 സെപ്തംബർ 29ന് കൊല്ലപ്പെട്ടു. അച്ഛനമ്മമാരെപ്പോലും പങ്കെടുപ്പിക്കാതെ യുപി പൊലീസ് മൃതദേഹം സംസ്കരിച്ചു. രാജ്യത്ത് പ്രതിഷേധം അലയടിച്ചു.  ഐക്യരാഷ്ട്ര സംഘടനവരെ ദുഃഖവും നടുക്കവും രേഖപ്പെടുത്തി.  ആർഎസ്എസ് സർസംഘചാലക് മോഹൻ ഭാഗവതും പ്രധാനമന്ത്രി നരേന്ദ്ര മോദിയും രാഷ്ട്രപതി രാംനാഥ് കോവിന്ദും മൗനംപാലിച്ചു. എണ്ണിയാൽ തീരാത്ത ദളിത് പീഡനങ്ങളാണ് രാജ്യത്ത് നിത്യേന നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. കുറ്റവാളികൾ ഉയർന്ന ജാതിക്കാരെങ്കിൽ ബിജെപി സർക്കാരുകൾ സംരക്ഷിക്കുമെന്ന ആത്മവിശ്വാസമാണ് ഇത്തരം ആക്രമണങ്ങൾക്ക് പ്രോത്സാഹനം നൽകുന്നത്.

ത‍ഴയപ്പെടുന്നത്‌ ഇങ്ങനെ
സമീപകാലത്ത് പട്ടികവിഭാഗങ്ങൾക്കിടയിൽ ബിജെപിയുടെ ശക്തി ഗണ്യമായ തോതിൽ വർധിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നത് യാഥാർഥ്യമാണ്. എന്നാൽ, ആലങ്കാരിക പദവികൾക്കുമപ്പുറം യഥാർഥ  അധികാരകേന്ദ്രങ്ങളിൽനിന്നും ബിജെപി ദളിതരെയും ആദിവാസികളെയും ബുദ്ധിപൂർവം മാറ്റിനിർത്തി. യുപിയിൽ ആദിത്യനാഥ് മന്ത്രിസഭയിൽ ആകെ  24 ക്യാബിനറ്റ് മന്ത്രിമാരാണ്‌ ഉള്ളത്. ജനസംഖ്യയിലെ 22 ശതമാനംവരുന്ന ദളിത് വിഭാഗങ്ങൾക്ക്  ആദിത്യനാഥ് നൽകിയത്  ഒരൊറ്റ ക്യാബിനറ്റ് മന്ത്രിയെയാണ്. 18.50 ശതമാനംമാത്രം വരുന്ന ഉയർന്ന ജാതിക്കാർക്ക് നൽകിയതാകട്ടെ 16. സവർണപക്ഷപാതം ബിജെപി മന്ത്രിസഭകളിൽ മാത്രമല്ല, കേന്ദ്ര സർവീസിലെ ഉന്നത ഉദ്യോഗസ്ഥ സ്ഥാനങ്ങളിലും പ്രകടമാണ്.  ആകെയുള്ള 89 സെക്രട്ടറിമാരിൽ 85ഉം  ഉയർന്ന ജാതിക്കാരാണ്.  275 ജോയിന്റ്‌ സെക്രട്ടറിമാരിലെ 233 പേരും ഉയർന്ന ജാതിക്കാർ.

കേന്ദ്ര സർവീസിലെ 8.72 ലക്ഷം  സ്ഥിരം തസ്കികകൾ നിയമനം നടത്താതെ ഒ‍ഴിച്ചിട്ടിരിക്കുകയാണ്. ചെലവുചുരുക്കലെന്ന കാരണംപറഞ്ഞ്  ഈ തസ്തികകൾ നിർത്തലാക്കുക എന്നതാണ് ലക്ഷ്യം. അതോടെ എസ്‌സി, എസ്ടി, ഒബിസി വിഭാഗങ്ങളിൽപ്പെടുന്ന നാലര ലക്ഷത്തോളംപേരുടെ  സർക്കാർ ജോലിയെന്ന സ്വപ്നം ഇല്ലാതാകും.  അധഃസ്ഥിത വിഭാഗങ്ങളുടെ സാമ്പത്തികവും സാമൂഹികവുമായ വളർച്ച ത്വരിതപ്പെടുത്തുന്നതിൽ ചരിത്രപരമായ മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയ രണ്ട് നിയമമുണ്ട്, ദേശീയ ഗ്രാമീണ തൊ‍ഴിലുറപ്പുനിയമവും ആദിവാസി വനാവകാശ നിയമവും. ഇടതുപക്ഷത്തിന്റെ ശക്തമായ സമ്മർദത്തെത്തുടർന്നാണ് ഒന്നാം യുപിഎ സർക്കാർ രണ്ടു പദ്ധതിയും നടപ്പാക്കിയത്. വനാവകാശനിയമ പ്രകാരം ഭൂമി ലഭിച്ച ആദിവാസികളെ ഭൂമിയിൽനിന്ന് ഇറക്കിവിടാനാകില്ല.

ഖനനം ഉൾപ്പെടെയു‍ള്ള വികസന പദ്ധതികൾക്കായി ഭൂമി വിട്ടുനൽകണമെങ്കിൽ ഗ്രാമസഭകളുടെ അനുമതി വേണമായിരുന്നു. എന്നാൽ, സുപ്രധാനമായ ഈ വ്യവസ്ഥയെ മറികടക്കാനായി മോദി സർക്കാർ വനസംരക്ഷണ നിയമത്തിൽ പുതിയ ഭേദഗതി കൊണ്ടുവന്നു. ഇനി കോർപറേറ്റുകൾക്ക് വനഭൂമി എളുപ്പത്തിൽ കൈക്കലാക്കാം. 

മോദി ഭരണത്തിൻ കീ‍ഴിൽ മിക്ക സംസ്ഥാനത്തും ഗ്രാമീണ തൊ‍ഴിലുറപ്പുപദ്ധതി നിശ്ചലമാണ്. പദ്ധതി നടപ്പാക്കാൻ നടപ്പുവർഷം 2.64 ലക്ഷം കോടി രൂപയെങ്കിലും നീക്കിവയ്ക്കണം. എന്നാൽ, ക‍ഴിഞ്ഞ ബജറ്റിൽ നിർമല സീതാരാമൻ വകയിരുത്തിയത് വെറും 73,000 കോടി.  കോവിഡാനന്തരം രാജ്യത്തെ 23 കോടി പേർ ദാരിദ്ര്യത്തിലേക്ക്‌ വ‍ഴുതിവീണു.  ഇവരിലെ ഭൂരിപക്ഷവും പട്ടികജാതി, പട്ടികവർഗ വിഭാഗക്കാരാണ്. ഈ യാഥാർഥ്യങ്ങൾ ജനശ്രദ്ധയിൽനിന്ന് മറയ്ക്കണം. ഈ ലക്ഷ്യത്തോടെയുള്ള പുകമറയാണ് ദ്രൗപദി മുർമു.

അധഃസ്ഥിതൻ സർസംഘചാലക് ആകുമോ ?
ഇന്ന് രാജ്യം ഭരിക്കുന്നത് ആർഎസ്എസാണ്. രാഷ്ട്രപതി, പ്രധാനമന്ത്രി, ബിജെപി അധ്യക്ഷൻ തുടങ്ങിയ പദവികളിൽ ഇരിക്കുന്നവരെല്ലാം സർസംഘചാലകിന് വിധേയരായിരിക്കണം.  ജനസംഘത്തെ നയിച്ചിരുന്ന മൗലിചന്ദ്ര ശർമയും ബൽരാജ് മഥോക്കും ബിജെപിയെ നയിച്ചിരുന്ന എൽ കെ അദ്വാനിയും അതിശക്തരായിരുന്നു. എന്നാൽ, ആർഎസ്എസ് സർസംഘചാലകുമാർ കണ്ണുരുട്ടിയപ്പോൾ അനുസരണയോടെ മൂവരും അധ്യക്ഷസ്ഥാനങ്ങൾ രാജിവച്ചു. ബിജെപിയുടെ ദൈനംദിന പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ ആർഎസ്എസ്‌ താൽപ്പര്യം സംരക്ഷിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തുന്നതിനായി 1997 മുതൽ സംഘടനാ ചുമതലയുള്ള ജനറൽ സെക്രട്ടറിമാരായി പ്രചാരകുമാരെ ചുമതലപ്പെടുത്താറുണ്ട്. ഇവർക്ക് കൈകാര്യം ചെയ്യാനാകാത്ത വിഷയങ്ങളിൽ നേരിട്ട് സർസംഘ് ചാലക് ഇടപെടും.

1925 മുതൽ 2022 വരെയുള്ള 97 വർഷക്കാലയളവിൽ ഡോ. കേശവ് ബലിറാം ഹെഡ്ഗേവാർ, ഡോ. ലക്ഷ്മൺ വാമൻ പരഞ്ജ്പേ, മാധവ് സദാശിവ് ഗോൾവാൾക്കർ,  മധുകർ ദത്താത്രേയ ദേവറസ്, രാജേന്ദ്ര സിങ്‌, കെ എസ്  സുദർശൻ, മോഹൻ ഭാഗവത് എന്നിങ്ങനെ  ഏഴ്‌ സർസംഘചാലകുമാർ ആർഎസ്എസിനെ നയിച്ചു. ഇവരെല്ലാം ഉയർന്ന ജാതിയിൽപ്പെട്ടവരാണ്‌. ഉത്തരേന്ത്യയിൽ മണ്ഡൽ രാഷ്‌ട്രീയം ശക്തമായപ്പോൾ പിന്നാക്കജാതിക്കാർക്കും ദളിതർക്കുമിടയിൽ വേരോട്ടമുണ്ടാക്കാൻ അബ്രാഹ്മണനായ ഒരാളെ സർസംഘചാലകാക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. അങ്ങനെയാണ് ക്ഷത്രിയനായ രാജേന്ദ്ര സിങ്ങിനെ സർസംഘചാലകാക്കിയത്. പിന്നാക്കക്കാരനെയോ ദളിതനെയോ ഗോത്രവർഗക്കാരനെയോ പരിഗണിച്ചില്ല.

വിചാരധാര മാത്രമല്ല, ബ്രാഹ്മണാധിപത്യത്തിന് ഊന്നൽനൽകുന്ന മനുസ്മൃതിയും നടപ്പാക്കുകയെന്നതാണ് സംഘപരിവാറിന്റെ ലക്ഷ്യം. ഇന്നത്തെ ഇന്ത്യൻ സാഹചര്യത്തിൽ പദ്ധതി പരസ്യമായി നടപ്പാക്കാൻ ആർഎസ്എസിന് സാധിക്കില്ല.അധഃസ്ഥിത വിഭാഗങ്ങൾക്ക് ആലങ്കാരികപദവികൾ നൽകി  പുകമറ സൃഷ്ടിച്ചാൽ ദൗത്യനിർവഹണം എളുപ്പമാകും. ദ്രൗപദി മുർമുമാരെ ആലങ്കാരികപദവികളിൽ ഇരുത്തും. പക്ഷേ, സർസംഘചാലകിന്റെ കസേരയുടെ ഏ‍ഴയലത്ത് അടുപ്പിക്കില്ല. ആലങ്കാരികപദവികളിൽ ഉപവിഷ്ടരാകുന്ന അധഃസ്ഥിതരുടെ എണ്ണമല്ല, നിത്യേന നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഹാഥ്‌രസുകളുടെ കണക്കാണ് രാജ്യമെടുക്കേണ്ടത്.

കടപ്പാട് 
Read more: https://www.deshabhimani.com/articles/indian-presidential-election/1032529